Puśliska, Przeróbka, SM, ogłowie i psy...

Postaram się, żeby ta notka była tak pozytywna jak się da... Długo nie pisałam, bo nie wiedziałam jak to zrobić. Ale żal się skończył i mogę już normalnie pisać.
Otóż 22 lipca straciłam jednego z moich psów. Bisia odeszła w wieku ok. 10 lat.

Żeby tego było mało Luna okulała. Pojechaliśmy do weta, miało przejść i chyba przechodzi. Ale ze względu na to, że nie mogłam z nią trenować (i trochę przez to że w domu lekko się nudziłam) pojechałam na tydzień do babci. i oczywiście "psia klątwa" ujawniła się i tu. Zauważyłyśmy u Saby (psa babci) wydrapaną dziurę przy uchu. Następnego dnia wizyta u weta, okazało się że Saba choruje już od jakiegoś czasu na zapalenie ucha.  No nic, dostała krople, 9 zastrzyków (jeździliśmy tam przez 3 dni, każdego dnia 3 zastrzyki) i kołnierz, co oczywiście było "tematem tygodnia". Wygląda tak:

Jakoś sobie radzi, na czas lekkich treningów (odchudzamy grubaśnego dogo-labradora) kołnierz ściągamy. Saba ma wielkie serce do skoków, wystarczy że zobaczy przeszkodę i leci na nią pełną parą.

A więc siedzę sobie u babci, leniuchuję i zajmuję się figurkami.

Pierwszy news: przyjechały do mnie 2 bryery Stablemates.

Moldy Driving i Warmblood Jumping.

Zacznę od mojego ulubionego Driving'a, a właściwie Knabstrupper - leopard appaloosa

Podobał mi się od początku, lubię taki kłus.

 Maść nie gra dla mnie większej roli, bo i tak pójdzie na przeróbkę.

Ma bardzo ładne szczegóły, szczególnie strzałki, a także grzywę i ogon. Nie ma zaznaczonej płci, ale wygląda mi na wałaszka ;)

Następny kolega to Sport Horse - chestnut pinto

Podobał mi się ze względu na dynamiczną pozę i niezłe szczegóły.

Podstawka mi nie przeszkadza, jak widać jest odczepiana.

W przeciwieństwie do kolegi ma on wyraźnie zaznaczoną płeć, jest wałachem.

A to moje ostatnie dzieło, wykonane z super cienkiej, miękkiej skóry.

Nachrapnik póki co jest "luźny", myślę, że kolejny pasek policzkowy w tym miejscu zepsułby ogólny efekt.

Wszystko regulowane i odczepiane.

'

Już od jakiegoś czasu pracowałam nad pewnym projektem, klaczą hanowerską. Uważałam ją za mold z potencjałem, a koreczki i owijki wszystko psuły. Tak oto z tego: http://konie-schleich.blog.onet.pl/wp-content/blogs.dir/1212217/files/blog_ia_4655669_7047154_tr_schleichhanoverianmare.jpg klacz stawała się tym:

Niezawodna Magkis sculpt posłużyła mi do zrobienia grzywy i uzupełniania ubytków w nogach.

Potem malowanie. Farba, pastele, a następnie werniks. Przydałby się lakier, ale niestety nie wzięłam go ze sobą, polakieruję jej oczy, nozdrza i kopyta.

Postanowiłam zostawić ją w 3/4 hanowerem, a w 1/4 DRP, bo wzrostem (szczególnie porównując z wiodącą w mojej kolekcji skalą collecta) wydawała mi się za niska na czystego hanowera.

Kolejny, wałkowany długo temat (a to jeszcze nie koniec!) siodło ujeżdżeniowe. 

Znalazły się strzemiona (robione z masy, malowane na srebrno), dorobiłam puśliska i aparaty puśliskowe. Wszystko zachowuje się tak, jak w prawdziwym siodle.

Czas na siodłanie! Niestety brak czapraka...

Ale za to kantar jest.

Poznany już wcześniej jeździec bezgłowy znowu atakuje, tym razem ze zmienionymi stopami. W końcu może siedzieć przepisowo.

Podciągamy popręg...

...I już mamy konia osiodłanego.

Tu dokładnie widać aparaty puśliskowe (zakończone przerwą, przy pociągnięciu puślisko się wysuwa), regulowane na sprzączkę.

I można wsiadać.

No, to chyba notka dobiega końca. Niestety przez najbliższy czas nic nie dodam, bo w niedzielę wybieram się na kolejny obóz (graficzny, do Niemiec)

Być może pojawi się tu relacja z zawodów w Drzonkowie, które jadę podziwiać w ten weekend. 

Pozdrawiam wszystkich i zapraszam do komentowania.